به نام یگانه مقصد عشق و عروج ...

سلام ... ؛

امسال بعد از مدّت ها تصمیم به نوشتن گرفتم ...

ما با خودمان قرار گذاشته بودیم تا علیرغم  پیشرفت های زیادیی که دنیای مجازی داشته وکثرت پیام رسان ها گروه ها و ... دوستان نویسنده وبلاگ رو فعال نگه دارند ، ولی بنا هر دلیلی متأسفانه این این قرار پابرجا نماند وو حقیر به عنوان مدیر وبلاگ به خاطر این عدم فعالیت از همه دوستان خواننده عذرخواهم .

چون یکی مثل عاجر نوشت اما بعد بنا به دلایلی خودخواهانه وبلاگ رو با همه مطالبش پاک کرد که اگر کمک های پشتیبان عزیز پارسی بلاگ دوست عزیزم آقای سید های میرغنی نبود شاید همین دفتر هم وجود خارجی نداشت ، آسمان هم با توجه به سختیهایی تو زندگیش داشت تلاش خودش رو کرد ، بال پرواز هم با پر های عروج راهی جدا برای نوشتن اختیار کرد ...

و امّا عروج ...

عروج برای من مقصدی است که سال هاست با آرزوی آن زندگی می کنم ؛ مقصدی بس شگرف و ملکوتی ؛ مقصدی که باید لایقش شوی وگرنه با بهانه گیری نمی دهند - چرا که به قول شهید مظلوم شهید بهشتی ^{قدس الله} بهشت را به بهاء می دهند نه به بهانه - ؛  

این عروج هم خاطره ای شده بس تلخ و شیرین که یادگار دوران خوش عاشقی و نماد هدف گیری ملکوتی این حقیر صغیر سراپا تقصیر سیاه تر از قیر از جان خود سیر است که مدت هاست زندگی مرا دگرگون ساخته است  ...

هدفی پر از فراز و نشیب و امتحان ؛ آن هم نه مثل امتحانات بچه گانه ای  امثال امتحانات عاجر و حاج جمال و ... ، - هرچند از امتحان کردن انسان ها متنفر هستم – بلکه امتحاناتی سخت که حقیر به شخصه نمی دانم نتیجه آنها چه شده چون فقط خود عالم السر و الخفیاتش می داند و به لطف ایزد منان امیدوارم که به همان لطف و رحمت و مغفرت خودش ختم به خیر شود ان شاء الله .

از این به بعد سعی می کنم به صورت داستان وار نوشته هایی بنویسم تا راه گشای زندگی کسانی باشد که به دنبال نور هدایت ، راهنمایی و تجربه دیگر انسان ها هستند تا راهشان تا پایان عمر شریفیشان راست باقی بماند .

و من الله التوفق ...

4 اسفند 1397

عبیدالذلیلکمیلالحقیر